Przyjęty Uchwałą Nr XLVII/464/14 Rady Gminy z dnia 5 listopada 2014 roku.
Awers: płat materiału o wymiarach 100 x 100 cm. W kolorze czerwonym, po bokach półkola białe. W środkowej części płata na polu czerwonym godło białego orła ze złotą koroną i szponami.
Złote frędzle po bokach płata sztandaru oraz mocowania na wycior (kółka) metalowe srebrne.
Rewers: płat materiału o wymiarach 100 x 100 cm. W kolorze białym, po bokach półkola błękitne. W środkowej części płata na polu białym herb gminy w pełnym kolorze. W górnym polu płata na półkuli błękitnej napis: „GMINA ORNONTOWICE” w kolorze srebrnym.
W dolnym polu płata na półkuli błękitnej data powstania Ornontowic, rok ufundowania sztandaru oraz mocowania na wycior (kółka) metalowe srebrne.
Dwuczęściowy o łącznej długości z głowicą 255 cm zakończony pierścieniem srebrnym w dolnej części drzewca.
Głowica złota z orłem górnośląskim zamocowany w górnej części drzewca. W bocznej części drzewca zamocowane uchwyty na wycior.
W załączeniu treść w/w Uchwały.
CEREMONIAŁ POCZTU SZTANDAROWEGO GMINY ORNONTOWICE
Poczet sztandarowy wystawiany jest podczas ważnych spotkań oraz uroczystości państwowych, samorządowych i kościelnych.
Obsadę pocztu sztandarowego stanowi:
- chorąży (sztandarowy),
- asysta (2-ch przybocznych).
Pełnienie służby chorążego i osób asystujących jest funkcją zaszczytną.
Insygnia pocztu sztandarowego
- biało-niebieskie szarfy
- białe rękawiczki.
W przypadku, gdy poczet uczestniczy w uroczystościach pogrzebowych lub gdy ogłoszono żałobę narodową, sztandar zostaje udekorowany czarnym kirem (czarną wstęgą), sięgającym ¾ płata sztandaru. Niedopuszczalne jest samowolne ozdabianie sztandaru.
Ubiór pocztu sztandarowego:
Członkowie pocztu sztandarowego ubierają się:
- chorąży: ciemny garnitur, biała koszula i ciemny krawat,
- asysta: ciemna garsonka bądź ciemna spódnica z białą bluzką. Kobiety nie mają przy sobie torebek.
W przypadku trudnych warunków atmosferycznych, gdy uroczystość odbywa się poza pomieszczeniem zamkniętym dopuszczalny jest inny taktowny strój.
Członkowie pocztu sztandarowego zakładają na swój ubiór biało-niebieską szarfę, zwróconą białym kolorem w stronę kołnierzyka, przewieszoną przez prawe ramię i spiętą u lewego boku, na wysokości bioder. Żaden element ubioru nie może zasłaniać biało-niebieskiej szarfy.
Poczet sztandarowy zbiera się w miejscu wyznaczonej zbiórki na 10 minut przed planowanym rozpoczęciem uroczystości. Jako pierwszy ustawiany jest poczet gospodarza uroczystości.
Na uroczystościach zarówno państwowych, samorządowych jak i kościelnych, podczas wprowadzania i wyprowadzania sztandaru wszyscy wstają. W kościele poczet sztandarowy wprowadzany jest i wyprowadzany bez podawania komend.
Poczet przechodząc przez kościół trzyma sztandar pod kątem 45 stopni do przodu i staje po lewej stronie, bokiem do ołtarza i do zgromadzonych w kościele, podnosząc sztandar do pionu.
W trakcie Mszy św. lub innych uroczystości członkowie pocztu sztandarowego nie klękają, nie przekazują znaku pokoju i nie wykonują żadnych innych gestów, stojąc cały czas w pozycji „baczność”, „spocznij” lub „prezentuj”.
Postawa zasadnicza „baczność” - chorąży trzyma sztandar postawiony na stopce drzewca, przy prawej nodze, na wysokości czubka buta. Drzewce przytrzymuje prawą ręką powyżej pasa. Łokieć prawej ręki lekko przyciśnięty do korpusu ciała. Lewa ręka opuszczona wzdłuż spodni. Asysta stoi na baczność.
Postawa „spocznij” - chorąży trzyma sztandar przy prawej nodze. Lewa noga w pozycji „spocznij”. Asysta stoi w pozycji „spocznij”
Postawa „prezentuj” - chorąży robi wykrok lewą nogą w przód, trzymając sztandar pod kątem 45 stopni, prawa ręka położona na drzewcu, lewa ręka powyżej prawej. Stosuje się w czasie uroczystości kościelnych, podczas podniesienia.
XLVII_464_14_1.pdf
