Hydrografia

Teren Gminy Ornontowice przecięty jest kilkoma dolinami erozyjnymi lokalnych potoków, o kierunku zbliżonym do południowego. Stoki naturalne wytworzonych jarów są przeważnie łagodne, nachylone pod kątem 30 stopni, o różnicy poziomów 3m - 12m. W południowej części terenu Gminy, w strefie połączenia dolin Potoku Ornontowickiego i Leśnego oraz wzdłuż potoku Z Bujakowa, naturalnie wytworzone jary są przeważnie bardzo głęboko wcięte (doliny wciosowe), o wąskich nie wyrównanych i stromych zboczach. W części środkowej Gminy, głębokie wcięcia jarów stopniowo maleją i równocześnie rośnie szerokość dolin. Na północy teren jest już prawie płaski, a nachylenie stoków i głębokość wcięcia dolin są stosunkowo niewielkie.
Jak już wspomniano, na terenie Gminy Ornontowice głównym ciekiem wodnym jest Potok Ornontowicki wraz z dopływami: Potokiem Leśnym i potokiem Od Solarnii wraz z Potokiem Łąkowym i jego dopływem: rowem melioracyjnym O25d. Wzdłuż środkowej części wschodniej granicy Gminy, w swoim górnym biegu, przepływa potok Z Bujakowa. Potoki oddzielone są wododziałami IV i V rzędu, a następnie łączą się i tworzą zlewnię II rzędu rzeki Kłodnicy. W związku z ukształtowaniem terenu, większość cieków powierzchniowych przepływa z południa w kierunku północnym. Potok Ornontowicki i Potok Leśny odwadniają teren z wód opadowych oraz odprowadzają wody deszczowe z drenów melioracyjnych i indywidualnych gospodarstw rolnych. Do Potoku Ornontowickiego odprowadzane są oczyszczone ścieki z gminnej oczyszczalni ścieków komunalnych Ornontowice - Południe, a do potoku Od Solarni wyprowadzane są oczyszczone w osadnikach wody deszczowe z Zakładu Głównego KWK „Budryk” S.A. oraz oczyszczone ścieki z zakładowej oczyszczani ścieków Bioblok - Bio.

Hydrogeologia

W obszarze Gminy Ornontowice można wyróżnić następujące piętra wodonośne:
- czwartorzędowe,
- triasowe,
- karbońskie.
Wodonośne piętro czwartorzędowe charakteryzuje jeden poziom wodonośny, którego wodonoścem są piaski i żwiry. Z kolei kompleks wodonośny piasków jest rozdzielony przez gliny na dwa poziomy wodonośne. Czwartorzędowy poziom wodonośny zasilany jest poprzez bezpośrednią infiltrację wód atmosferycznych. W miejscach gdzie wodonośne warstwy piasków lub żwirów są pokryte gliną, zwierciadło wody jest napięte. Poziom ten stanowi źródło zasilania niżej występujących poziomów wodonośnych, w utworach triasu i karbonu. Ma to miejsce w rejonach gdzie przepuszczalne osady czwartorzędu kontaktują się bezpośrednio z przepuszczalnymi utworami triasu lub karbonu.
Poziom triasowy stanowi kompleks zwany kompleksem serii węglanowej triasu. Nadległe utwory stanowią często warstwę izolującą, w wyniku czego wody triasowe znajdują się pod ciśnieniem. Bezpośrednie zasilanie zbiornika triasowego ma miejsce na wychodniach serii węglanowej lub pośrednio poprzez utwory czwartorzędowe.
Utwory karbonu regionu górnośląskiego są słabo wodonośne i zawierają wody zmineralizowane.
Rzeki i powierzchniowe zbiorniki wodne, jak również ujęcia studzienne oraz drenaż górniczy stanowią podstawę drenażu opisanych poziomów.